Podatek liniowy, inaczej nazywany jest podatkiem płaskim. Podatek ten jest sposobem wyliczania wysokości podatku, którego wysokość powinna być wprost proporcjonalna do wysokości podstawy opodatkowania.
Podatek liniowy dotyczy najczęściej osób fizycznych i ich podatku dochodowego, ale takż ew odniesieniu do osób prawnych i dochodu. Podatek liniowy obliczany jest na podstawie tego, jaka jest stawka opodatkowania. W praktyce oznacza to, że każdy z podatników płaci identyczną część (na przykład dziewiętnaście procent) ze swoich dochodów w formie podatku.
Jeżeli zawęzić rozumowanie pojęcia podatku liniowego, dojść można do wniosku iż jest to nic innego, jak brak postępu podatkowego, a co za tym idzie brak wzrostu stawki podatkowej, która nie zmienia się w stosunku do rosnącej podstawy opodatkowania. Jeżeli w ten sposób rozumieć podatek liniowy, to szybko zrozumiemy że ta metoda obliczania podatku może istnieć w systemie podatkowym zaraz przy kwocie wolnej od podatków i ulg podatkowych.
Szersze znaczenie metody podatku liniowego znaczyć będzie znaczne uproszczenie systemu podatku dochodowego, a także zlikwidowanie kwoty bez podatku i wszelkich ulg. W takim wypadku całość wymiaru podatków zależna będzie tylko i wyłącznie od jednej stawki opodatkowania i wartości podstawy opodatkowania, czyli na przykład dochodu. Sposób w jaki to opisałam jest tym najbardziej podstawowym ujęciem podatku liniowego. Według tej zasady wartość należnego podatku, a przede wszystkim jego funkcja, która zależna jest od wartości dochodu, to właśnie funkcja liniowa, dla dochodu, który jednak zawsze musi być wyższy niż 0.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz